استارتاپ‌ها، جامعه و اینترنت واقعی

توسط |۸ آذر ۱۳۹۸|مصاحبه|

این روزها همه از خود می‌پرسند که قطع اینترنت چقدر برای استارتاپ‌ها هزینه داشته است. عده زیادی ماشین حساب دست گرفته‌اند که رقم دقیق خسارت‌های قطع اینترنت به کسب وکارهای مجازی را محاسبه کنند. اما شاید همه خسارت‌ها را نشود با ماشین حساب مشخص کرد. عموما استارتاپ‌های تازه‌کار برای معرفی کردن خودشان از ابزارهای ارزانی نظیر سئوی مقالات و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. حال تصور کنید یک استارتاپ مثل نماتک، آموزش آنلاین هم داشته باشد و هدفش توسعه علم و مهارت به روش‌های جدید باشد. اتفاقی که برای استارتاپ ما افتاد این بود که برای حدود ۱۰ روز بازدید سایت ۹۰ درصد کاهش داشت و فروش به صفر رسید. وضعیتی که برای از پا در آوردن استارتاپی که به ۱۴ نفر حقوق می‌دهد کافی است!

از طرفی دیگر یک استارتاپ و از جمله نماتک باید برای پیشرفت خود، دائما از ابزارهای جمع‌آوری و تحلیل داده استفاده کند تا مسیر صحیح را پیدا کرده و نیاز واقعی بازار را ارائه کند. با محروم شدن از اینترنت واقعی یا همان اینترنت بین‌المللی عملا تمامی این ابزارها از بین رفته و پرونده کسب و کارهای دیجیتال بسته خواهد شد. بدون جمع‌اوری داده از مشتریان یک کسب‌وکار نمی‌توان ادامه مسیر و استراتژی‌های یک استارتاپ را مشخص کرد.  در واقع وضعیت این چند روز به نحوی بود که حس فردی نابینا را داشتیم که هیچ تصوری از رفتار مشتریان خود نداشتیم.

در وضعیت حساس کنونی، استارتاپ‌های کوچک مشابه زلزله‌زدگانی هستند که شب خوابیده بودند و وقتی بیدار شدند دیدند زیر آوارند. این روزها وضعیت اکوسیستم استارتاپی، طوری شده که خوشحالی و امید در کمینه‌ترین شکل ممکن خود قرار دارد و از سوی دیگر شوک‌های مختلف ارزی و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی تمام برنامه‌ریزی‌های سیستمی کسب‌وکارها را به هم می‌ریزد.

یکی از اهدافی که استارتاپ‌های حوزه آموزش آنلاین مانند نماتک دنبال می‌کنند، ارائه آموزش با استانداردهای روز دنیا است. استانداردهایی که باید برای هر موضوع، با جستجوی مطالب مختلف بررسی و تببین شود. با قطع شدن ارتباط بین‌المللی استارتاپ‌های این حوزه، این موضوع عملا مختل می‌شود. با نفوذ اینترنت در ایران، خیلی از مردم مستقیما از آموزش‌های آنلاین سایت‌های خارجی استفاده و خودشان را به روز می‌کنند. اینترنت، یا دقیق‌تر بگویم اینترنت واقعی که به شبکه‌ای کشورهای جهان و شرکت‌های بیشمار وصل است، یکی از بهترین ابزارها برای کاهش اختلاف فناوری و دانش و مهارت کشورمان با سایر کشورها است و در صورت عدم وجود آن، اختلاف سطح فناوری ما و سایر کشورها هر روز افزایش خواهد یافت.

همین حالا هم نیروهای جویای کار ایرانی از مهارت‌های حداقلی برخوردارند و وقتی آن‌ها را با بازار کار هند، ترکیه، فیلیپین یا لهستان مقایسه می‌کنیم که آخرین مهارت‌های دنیای مدرن را با تسلط به زبان انگلیسی و دسترسی به پلفترم‌های آموزش آنلاین معتبر بین‌المللی فرا می‌گیرند باید به خود نهیب بزنیم که زودتر این فاصله را کم کنیم نه اینکه همان حداقل دسترسی‌ها با منابع بین‌المللی مهارت‌آموزی را هم از آن‌ها دریغ کنیم. حتی خود استارتاپ‌ها هم برای تربیت نیروهای داخلی‌شان این روزها از آموزش‌های سایت‌های معتبر استفاده می‌کنند. آموزش‌هایی که در دنیای پررقابت این روزها، از نان شب هم برای ارتقای چشمگیر یک استارتاپ واجبترند.

مصاحبه با آی‌چیزها
چاپ در روزنامه هفت صبح